Bir Ramazan gecesi Damat İbrahim Paşa Medresesi arkasında mektep sokağında Berlin Sefiri Galip Bey'in karısı Şehime Hanım'ın konağı önünde Sultan Abdülhamid'in seryaveri Fehim Paşa'nın (üstte solda) arabası görünür. O vakitler bu paşanın bir cambazhane müdürü olan Morgan'ın kızı (üstte sağda) ile macerası dillere destan, romanlara konu olmuştur. "Margarethe ve Fehim Paşa" diye eserler çıkmış, hele resimleri Avrupa'ya kadar yayılmıştır. Bu paşa Abdülhamid'in süt kardeşi Esvabçıbaşı Ahmet Bey'in oğludur. Padişaha yakınlığından hünkâr yaveri olmuş, şımardıkça şımarmış, aşk sahnelerinde at oynatmış, bu yolda şöhret kazanmış..
Bir gün Nureddin Sevin, annesi ve kendinden on yaş büyük ablası ile Şehime Hanım'ın konağına doğru ilerlerken, annesi birden oğlunun kolundan öyle bir çeker ki, çocuk yerlere yuvarlanır. Pantolonu boydan boya çamura batar. Buna da sebep, yetişkin ve alımlı ablasının Fehim Paşa'nın gözüne görünme korkusu. Çünkü o zamanlar Fehim Paşa'nın çapkınlıkları, cesareti son haddini bulmuştur. Yalnız oyuncu kızlar değil, nerede bir güzel kız görse, onu elde etmeye çalışır, olmazsa adamları vasıtasıyla kızı kaçırtırdı.. Bu olay 1906 yılına rastlar..
O "kaçgöç" devrinde Direklerarası'nda, tiyatroların önünde kaçgöç kalmamıştır. Burada, erkekler ve kadınlar birbirlerine sürünür gibi geçerler. Uzaktan birbirini görenler burada yan yanadırlar. Son moda çarşaflar, en açık renkler, bayıltıcı kokular, şaşırtıcı bakışlar, gülüşmeler..
Burası sevmek, sevilmek isteyenlerin kaynaştığı bölge.. İğne atılsa yere düşmez. Genç kızlar, erkek denilen bilmeceyi çözmek için cesaretlerini artırmışlardır. Peçeler açılmıştır, yüzler parlak boyalarla boyanmış portrelere benzer..
Asıl oyunlar, tiyatrolar, burada, bu caddede oynanıyor. Gerçek jönprömiyeler, gerçek gözü yaşlı karasevdalılar, bu beş tiyatronun bulunduğu Direklerarası'nda. Bu sıkışıklık arasında sevgilisine gizlice mektup verenler, olmazsa çimdik atanlar az değildir..
Kızlarına kısmet arayan analar için Direklerarası bulunmaz nimettir. Taşıp dökülen bu kısmet bolluğu mesirelerde bile görülmez. Kadın erkek her sevgili kalbindekini, rüyasında gördüğünü arar.
Yalnız genç kızlar değil, delikanlılar da son moda en süslü elbiseleriyle burada görünürler. O zamanın modası şılık fesler, plastron kravatlar, reye pantolonlar, süet iskarpinler, kumru renkli tozluklar, hatta gümüş saplı bastonlar..
Güzel olan her şey burada, hatta tiyatrodan çok, dışarıda..
Fakat 1910'da Direklerarası'nın tarihî direkleri yıkıldı. İstanbul'un Türk sanatını tutan bu direkleri, elektrikli tramvay uğruna feda edildi. Yol açıldı, ama Direklerarası'nın da sadece adı kaldı. Bu yol özelliğini hatta güzelliğini kaybetti, mimari şekli bozuldu. Fakat zamanla buna da alışıldı, eskisi gibi geleneklere bağlı oyunlara devam edildi..
MALİK AKSEL'İN "İSTANBUL'UN ORTASINDA" ADLI KİTABINDAN DERLENMİŞ BİR YAZIDIR..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder