Tarihten Anekdotlar: 675 ) ÖĞRETMENİM, CANIM BENİM !...

Yıl 1931 ; yer, Eskişehir "İnkılap İlkokulu"..
Cumhuriyetimizin en genç kızı unvanına sahip olan Muazzez İlmiye Çığ, "Bursa Kız Öğretmen Okulu"nu bitirmiş ve Eskişehir'de göreve başlamıştır..
Sınıfında iki öğrenci vardır ki, özellikleriyle öne çıkarlar.. Meraklı bakışları, sert hareketleri ve sapsarı saçlarıyla akıllarda yer eden, İlmiye Hanım'ın da kardeşi Turan ve sürekli olarak hocasına "Size altından bir ev alacağım / yaptıracağım" diyen çalışkan öğrencisi Orhan..
Küçük Orhan, yıl boyunca bu sözünü o kadar sıklıkla tekrarlar ki, bu durum ailesinin de dikkatini çeker ve bir akşam ailece İlmiye Hanım'ı ziyarete gelirler.. Bu ziyaretten sonra, Muazzez Hoca o ailenin bir parçası olmuştur artık ; sık sık görüşürler Orhan'ın ailesiyle..
İlmiye Hanım bir gün (1960'lı yılların sonu, 1970'lerin başı olmalı) Topkapı Sarayı'ndan çıkarken kendisine doğru hürmetle ilerleyen bir bey görür.. İşte o kişi, çalışkan öğrencisi Orhan'dır ve sevgili öğretmenine söz verdiği altından evi hala alamadığı için de çok üzgündür !..
Ulusunu seven, Atatürkçü bir öğrenci yetiştirmenin haklı gururunu yaşayan ise, Muazzez Hanım'dan başkası değildir elbette..

Buraya bir parantez açalım..
Orhan Günday, sonraki yıllarda İstanbul Belediyesi'nde avukat olarak hizmet verdi ve hukuk alanında önemli çalışmalar yaptı..
İlmiye Hanım'ın aynı sınıftaki kardeşi Turan da, Profesör Doktor Turan İtil olarak, psikiyatri alanında beynimizin o karmaşık yapısı hakkında çok önemli çalışmalarda bulundu..

Devam edelim...
Yıllar yılları kovalar ve 2010 yılının ilk günlerinde Muazzez İlmiye Çığ'ın kapısı çalınır... Açılan kapıda, yüzünde sevinçli ve gururlu bir ifadeyle Orhan Günday belirir.. İçeriye buyur edilen Günday, çayını içtikten sonra cebinden minik bir kutu çıkarır ve sevgili öğretmenine, heyecanını gizlemeyerek, takdim eder.. Kutuda, zincire sabitlenmiş ev biçiminde bir kolye vardır ve de bu kolye altındandır !..